Ik begon Project Overvloed vanwege een diepe wens. De wens om mijn mindset fundamenteel te veranderen. Om af te komen van het denken in schaarste, zuinigheid, spaarzaamheid. Om te shiften naar overvloedsdenken en om dat waar ik naar verlangde zonder schuldgevoel mijn realiteit in te trekken.
Ik begon met een onderzoek naar mijn diep gekoesterde verlangens. Dat viel nog niet mee, want ik kon lastig uitdrukken wat die nu precies waren. Elke keer opnieuw verviel ik in een soort sociale wenselijkheid: ik wil “iets” bijdragen, ik wil “iets” in de wereld zetten. Door jarenlange onbewuste beperking van mijn verlangens had ik moeite om er bij te kunnen. Ik had mezelf regels opgelegd over weinig geld uitgeven, het weg-relativeren van materiële verlangens (want die zijn niet zo sjiek) en mezelf teleurstelling besparen door niet al te groot te denken.
Banaal
Het programma van Michael Pilarczyk zette me op het goede spoor. Zijn – soms confronterende – manier van beperkende overtuigingen bloot leggen bleek precies wat ik op dat moment nodig had. Ik kreeg een steeds duidelijker beeld van wat mijn échte diepe verlangens waren. En leerde mezelf niet langer te veroordelen om “banale” materiële wensen. Langzaam maar zeker dreven mijn diepere verlangens naar de oppervlakte.
Ik wilde meer ondernemer worden dan ZZP’er met een uurtje-factuurtje model. Ik wilde locatie onafhankelijk werken in plaats van in de file staan naar klanten. Inspirator zijn in plaats van hands-on consultant, adviseur of projectleider. In de winter een tijd aan de grauwheid van Nederland ontsnappen en vanuit een warme, zonnige lokatie werken. Leven in mijn eigen ritme. Meer buiten zijn. Creëren, schrijven, fotograferen. Vertrouwen op mijn intuïtie, in plaats van op mijn hoofd. Maar ook: me een keer aan laten kleden door een stylist. Professionele foto’s laten maken voor mijn zakelijke website en mijn marketing uitbesteden. Een goede coach inhuren die me helpt om naar een volgend niveau door te breken. Leren van de beste leraren. De wereld over reizen, inspireren en geïnspireerd worden. Mijn geld verdienen met wie ik ben in plaats van (alleen) met wat ik kan. Mijn ruimte durven innemen, zichtbaar worden en mijn authentieke geluid laten horen; ook al komt daar kritiek of weerstand op.
Shifts
Het is nu ruim anderhalf jaar later. Ik heb een paar enorme shifts gemaakt. Ik merk dat ik het lastig vind om onder woorden te brengen wat dat precies inhoudt, maar als ik het zo plat mogelijk sla dan komt het neer op dit: ik ben in het leven gestapt dat ik wil leiden. En ik ben gaan verwachten dat mijn dromen uitkomen. En ik krijg daar steeds meer tastbare bewijzen van.
Ik heb geïnvesteerd in een coach, ik heb professionele foto’s en een website laten maken. Ik ben als het ware in de persona van de succesvolle ondernemer gestapt en guess what? Ik blijk daarmee mijn eigen realiteit te creëren: klanten komen op mijn pad, ik ben meer en meer trainer en coach geworden, ik word geïnterviewd over mijn manier van werken en mijn bedrijf is er gewoon. Alsof het nooit anders geweest is. Ik heb hem als het ware in de wereld gedroomd. Ik ben opeens die ondernemer. En het geld dat ik investeer, ontvang ik elke keer opnieuw (minstens!) terug.
In januari vertrek ik voor een paar weken naar Indonesië, ik werk met een businesscoach en mijn zakelijke zichtbaarheid is enorm toegenomen. Ik heb me laten bijstaan door een stylist en ik heb dit jaar al verschillende reizen gemaakt en heb kunnen schrijven en fotograferen. Een behoorlijke verandering voor een voormalig consuminderaar en minimalist…
Blokkade
Nog niet alles is gerealiseerd. En elke keer als er wel iets gerealiseerd is, wordt er een nieuw verlangen getriggerd, waardoor het werk eigenlijk nooit “af” is. Maar dat wil je eigenlijk ook niet, want wie zijn we nog als we niks meer hebben om van te dromen of om naar uit te kijken?
Op sommige thema’s zit nog een belemmerende gedachte of een blokkade. Zo merk ik dat ik nog steeds regelmatig een ingewikkeld gevoel krijg bij het uitgeven van geld aan luxe dingen, zoals een keer naar een goede kapper gaan (degenen die mij al langer kennen weten dat ik zelf mijn gezinsleden knipte en ongeveer 1 keer per jaar zelf naar een kapper ging). Ook voel ik dat ik het best eng vind om hier over te schrijven. Ik ben een nuchter iemand, wil best experimenteren met ongrijpbare dingen als mindset, maar ik moet dan wel harde bewijzen hebben dat het uiteindelijk werkt. Meten is weten. En dit past daar niet bij.
Ik kan niet ontkennen dat ik af en toe sceptisch ben, dat ik me afvraag of het allemaal niet verzin. En ja, in feite is dat ook zo, want als je het niet eerst verzonnen hebt, dan komt het nooit in je realiteit. Heel kort samengevat is mijn leven veranderd van “Eerst zien, dan geloven”, naar: “Eerst geloven, dan zien”.
Volle verantwoordelijkheid
Het is een prachtig pad. Maar ook een confronterend pad, want elke keer opnieuw loop je tegen je eigen belemmeringen, angsten en blokkades aan. En het maakt dat je volle verantwoordelijkheid moet nemen voor wat je overkomt, of juist voor wat je niet overkomt. En dat is niet altijd prettig of comfortabel. Maar nu ik eenmaal deze glimp heb opgevangen en mogen ervaren, heb ik een nieuw tijdperk betreden. Een tijdperk waarin ik mezelf opnieuw moet uitvinden, namelijk als de persoon die ik diep van binnen het allerliefst wil zijn. En daarmee moet ik alles afbreken wat die persoon niet is. Dat gaat gepaard met veel euforie, maar zeker ook met groeipijn.