Ondernemen is heerlijk. Ik zou nooit meer anders willen. Toch heb ik de eerste (bijna 20!) jaren van mijn werkzame leven banen in loondienst gehad. En daar was ik heel tevreden mee. Ik deed zinvol werk en ik werd genoeg uitgedaagd om te leren en me te ontwikkelen.
Ergens diep van binnen heb ik altijd wel gevoeld dat ik ooit voor mezelf zou willen beginnen. Ik had alleen allerlei overtuigingen die niet meewerkten. Dat ik nergens goed genoeg in was om me te kunnen onderscheiden. Dat er niemand op me zat te wachten. Dat ik nooit geld zou durven vragen voor mijn diensten. Bovendien had ik een hekel aan alles wat riekte naar opdringerig verkopen of het bedrijven van marketing. En ik dacht oprecht dat dat nodig was om een bedrijf te kunnen bouwen.
Kortom, een waslijst met redenen om het niet te durven. En maar één reden om het wel te willen: het verlangen naar de vrijheid om helemaal op mijn manier te werken, dingen te doen waar ik van hou en goed in ben.
Sprong
Ik lees graag hoe andere ondernemers de sprong hebben gemaakt van loondienst naar voor helemaal voor zichzelf beginnen. Die verhalen zijn inspirerend en spannend; ik voel gewoon de gespannen verwachting en de energieke ontlading als de knoop eenmaal wordt doorgehakt.
Ik herinner me goed hoe ik bijna twee jaar lang de opgespaarde vrije dagen op mijn werk gebruikte om mijn klussen als ZZP’er te doen. En daarnaast nog avond aan avond bezig was met voorbereidingen. Een drukke tijd waarin ik borrelde van de energie en de plannen. Maar ik had ook het besef dat ik nog lang niet genoeg verdiende met mijn bedrijfje om mijn baan in loondienst helemaal op te kunnen geven.
Op internet zijn tips en verhalen te lezen over hoe je pas écht kunt gaan ondernemen als je je schepen – bijvoorbeeld in de vorm van een betaalde baan – achter je verbrand hebt. Door veel ervaringsdeskundigen wordt dit gezien als een kritische mindset-shift die nodig is om er helemaal voor te gaan. En alhoewel ik begrijp waar dat vandaan komt en waarom dat voor sommigen heel goed kan werken, wil ik hier toch een tegengeluid laten horen. Mijn ervaring is namelijk anders.
Ontspannen leren ondernemen
Het klinkt niet zo stoer, maar ik ben niet een type dat meteen het diepe in springt. Ik ben die vrouw die je aan de rand van het zwembad rustig haar tijd ziet nemen om eerst een voet in het water te steken. Dan nog één. En die vervolgens helemaal in haar eigen tempo aan de temperatuur van het water went.
Zo ben ik ook begonnen met ondernemen. Ik wist wat ik leuk vond, maar nog niet goed hoe ik dat in een product of dienst kon vertalen. Twee jaar lang heb ik dus op die rand van het zwembad gezeten om me stukje bij beetje in het water te laten zakken. Ja, dat had sneller gekund. Veel sneller zelfs. Maar het punt was: ik had geen haast. Ik had namelijk een heerlijke uitgangspositie.
Ik had op dat moment een baan waar ik zeker niet met tegenzin naartoe ging. Die baan gaf me de kans om te experimenteren. Te oefenen met spreken voor een publiek, complexe onderwerpen op een eenvoudige manier uitleggen of draagvlak te krijgen voor een verandering. Vanaf het moment dat ik me had voorgenomen naar het ondernemerschap toe te werken, was mijn baan op slag veranderd in een betaalde leerwerkplek. Een speeltuin waarin ik de vaardigheden die ik voor het ondernemerschap nodig had kon ontwikkelen of aanscherpen. Het voelde als een enorme luxe om vanuit deze ontspannen positie te leren ondernemen. Te ontdekken wat wel en niet voor mij werkte. Om te dromen, bouwen, uitproberen en bij te schaven.
Veiligheid
Kijk ik terug naar alle banen die ik heb gehad vanaf mijn studietijd, dan moet ik concluderen dat alles wat ik daar geleerd heb, heeft geleid tot wat ik nu kan en doe. Plannen maken, schrijven, spreken, een begroting opstellen, beïnvloeden, managen. Zonder mijn banen had ik niet geweten waar mijn kracht lag en talent lag. Bovendien had ik geen idee gehad van de context waarin mijn klanten werken.
Inderdaad, een heel aantal dingen kon ik niet in mijn werkuren oppakken. Werken aan een website, het ontwerpen van een logo, offertes maken voor potentiële klanten, het verzorgen van werksessies. Die activiteiten verplaatsten naar de avonden, de weekenden en naar verlofdagen. Maar de ontspannen veiligheid van een maandelijks salaris gaf me wel de vrijheid om eventueel te concluderen dat ondernemen niet beviel. En die veiligheid voelde, zeker in het begin, te goed om te laten schieten.
Een mooie bijkomstigheid was de input van collega’s. Naarmate mijn plannen concreter werden vertelde ik meer collega’s wat ik aan het doen was. Dat leverde niet alleen waardevolle feedback op, maar leidde ook tot nieuwe connecties en een paar positieve reviews over mijn manier van werken. Zo werden de eerste stappen op het marketingpad een stuk minder beladen dan ik verwacht had. En uiteindelijk werd mijn laatste werkgever één van mijn eerste klanten!
Balans
Wat ik duidelijk wil maken is dat het starten met ondernemen niet een aan/uit situatie is. Je kan vandaag beginnen. Dat hoeft geen geld te kosten en er zijn geen grootse en meeslepende beslissingen voor nodig. Alleen een verlangen en een idee. Je kunt op je eigen tempo toewerken naar een punt waarop je besluit dat je je volledig wilt gaan storten op het ondernemerschap. Of niet.
Ik begrijp de ervaringsdeskundigen die zeggen dat je zelf momentum moet creëren. Dat je jezelf als het ware moet dwingen tot ondernemerschap door een grootse beslissing te nemen, zoals je baan in loondienst opzeggen. Voor sommigen is dat inderdaad wat het allerbeste werkt, het de-dood-of-de-gladiolen-effect. Voor mij werkte dat niet; het idee blokkeerde me. Ik ben stapje voor stapje op zoek gegaan naar de juiste balans. Een balans tussen mijn bedrijf laten groeien en mijn baan in loondienst loslaten in een tempo dat goed voelde. En die balans schoof, samen met mijn ondernemersmindset, steeds een stukje verder op.
Jij weet het best wat goed voelt. Jij weet het best welk tempo en welke beslissingen zorgen dat het blijft ‘kloppen’. Er is geen goed en geen fout. Dat is wat mij betreft het allermooiste van ondernemen: er zijn geen regels waar je je aan moet houden. Je kan de vorm creëren die het beste bij jouw unieke talenten, voorkeuren en levenswijze past.