Maand: maart 2017

je bedrijf starten vanuit loondienst

Ondernemen is heerlijk. Ik zou nooit meer anders willen. Toch heb ik de eerste (bijna 20!) jaren van mijn werkzame leven banen in loondienst gehad. En daar was ik heel tevreden mee. Ik deed zinvol werk en ik werd genoeg uitgedaagd om te leren en me te ontwikkelen.

Ergens diep van binnen heb ik altijd wel gevoeld dat ik ooit voor mezelf zou willen beginnen. Ik had alleen allerlei overtuigingen die niet meewerkten. Dat ik nergens goed genoeg in was om me te kunnen onderscheiden. Dat er niemand op me zat te wachten. Dat ik nooit geld zou durven vragen voor mijn diensten. Bovendien had ik een hekel aan alles wat riekte naar opdringerig verkopen of het bedrijven van marketing. En ik dacht oprecht dat dat nodig was om een bedrijf te kunnen bouwen.

Kortom, een waslijst met redenen om het niet te durven. En maar één reden om het wel te willen: het verlangen naar de vrijheid om helemaal op mijn manier te werken, dingen te doen waar ik van hou en goed in ben.

Sprong

Ik lees graag hoe andere ondernemers de sprong hebben gemaakt van loondienst naar voor helemaal voor zichzelf beginnen. Die verhalen zijn inspirerend en spannend; ik voel gewoon de gespannen verwachting en de energieke ontlading als de knoop eenmaal wordt doorgehakt.

Ik herinner me goed hoe ik bijna twee jaar lang de opgespaarde vrije dagen op mijn werk gebruikte om mijn klussen als ZZP’er te doen. En daarnaast nog avond aan avond bezig was met voorbereidingen. Een drukke tijd waarin ik borrelde van de energie en de plannen. Maar ik had ook het besef dat ik nog lang niet genoeg verdiende met mijn bedrijfje om mijn baan in loondienst helemaal op te kunnen geven.

Op internet zijn tips en verhalen te lezen over hoe je pas écht kunt gaan ondernemen als je je schepen – bijvoorbeeld in de vorm van een betaalde baan – achter je verbrand hebt. Door veel ervaringsdeskundigen wordt dit gezien als een kritische mindset-shift die nodig is om er helemaal voor te gaan. En alhoewel ik begrijp waar dat vandaan komt en waarom dat voor sommigen heel goed kan werken, wil ik hier toch een tegengeluid laten horen. Mijn ervaring is namelijk anders.

Ontspannen leren ondernemen

Het klinkt niet zo stoer, maar ik ben niet een type dat meteen het diepe in springt. Ik ben die vrouw die je aan de rand van het zwembad rustig haar tijd ziet nemen om eerst een voet in het water te steken. Dan nog één. En die vervolgens helemaal in haar eigen tempo aan de temperatuur van het water went.

Zo ben ik ook begonnen met ondernemen. Ik wist wat ik leuk vond, maar nog niet goed hoe ik dat in een product of dienst kon vertalen. Twee jaar lang heb ik dus op die rand van het zwembad gezeten om me stukje bij beetje in het water te laten zakken. Ja, dat had sneller gekund. Veel sneller zelfs. Maar het punt was: ik had geen haast. Ik had namelijk een heerlijke uitgangspositie.

Ik had op dat moment een baan waar ik zeker niet met tegenzin naartoe ging. Die baan gaf me de kans om te experimenteren. Te oefenen met spreken voor een publiek, complexe onderwerpen op een eenvoudige manier uitleggen of draagvlak te krijgen voor een verandering. Vanaf het moment dat ik me had voorgenomen naar het ondernemerschap toe te werken, was mijn baan op slag veranderd in een betaalde leerwerkplek. Een speeltuin waarin ik de vaardigheden die ik voor het ondernemerschap nodig had kon ontwikkelen of aanscherpen. Het voelde als een enorme luxe om vanuit deze ontspannen positie te leren ondernemen. Te ontdekken wat wel en niet voor mij werkte. Om te dromen, bouwen, uitproberen en bij te schaven.

Veiligheid

Kijk ik terug naar alle banen die ik heb gehad vanaf mijn studietijd, dan moet ik concluderen dat alles wat ik daar geleerd heb, heeft geleid tot wat ik nu kan en doe. Plannen maken, schrijven, spreken, een begroting opstellen, beïnvloeden, managen. Zonder mijn banen had ik niet geweten waar mijn kracht lag en talent lag. Bovendien had ik geen idee gehad van de context waarin mijn klanten werken.

Inderdaad, een heel aantal dingen kon ik niet in mijn werkuren oppakken. Werken aan een website, het ontwerpen van een logo, offertes maken voor potentiële klanten, het verzorgen van werksessies. Die activiteiten verplaatsten naar de avonden, de weekenden en naar verlofdagen. Maar de ontspannen veiligheid van een maandelijks salaris gaf me wel de vrijheid om eventueel te concluderen dat ondernemen niet beviel. En die veiligheid voelde, zeker in het begin, te goed om te laten schieten.

Een mooie bijkomstigheid was de input van collega’s. Naarmate mijn plannen concreter werden vertelde ik meer collega’s wat ik aan het doen was. Dat leverde niet alleen waardevolle feedback op, maar leidde ook tot nieuwe connecties en een paar positieve reviews over mijn manier van werken. Zo werden de eerste stappen op het marketingpad een stuk minder beladen dan ik verwacht had. En uiteindelijk werd mijn laatste werkgever één van mijn eerste klanten!

Balans

Wat ik duidelijk wil maken is dat het starten met ondernemen niet een aan/uit situatie is. Je kan vandaag beginnen. Dat hoeft geen geld te kosten en er zijn geen grootse en meeslepende beslissingen voor nodig. Alleen een verlangen en een idee. Je kunt op je eigen tempo toewerken naar een punt waarop je besluit dat je je volledig wilt gaan storten op het ondernemerschap. Of niet.

Ik begrijp de ervaringsdeskundigen die zeggen dat je zelf momentum moet creëren. Dat je jezelf als het ware moet dwingen tot ondernemerschap door een grootse beslissing te nemen, zoals je baan in loondienst opzeggen. Voor sommigen is dat inderdaad wat het allerbeste werkt, het de-dood-of-de-gladiolen-effect. Voor mij werkte dat niet; het idee blokkeerde me. Ik ben stapje voor stapje op zoek gegaan naar de juiste balans. Een balans tussen mijn bedrijf laten groeien en mijn baan in loondienst loslaten in een tempo dat goed voelde. En die balans schoof, samen met mijn ondernemersmindset, steeds een stukje verder op.

Jij weet het best wat goed voelt. Jij weet het best welk tempo en welke beslissingen zorgen dat het blijft ‘kloppen’. Er is geen goed en geen fout. Dat is wat mij betreft het allermooiste van ondernemen: er zijn geen regels waar je je aan moet houden. Je kan de vorm creëren die het beste bij jouw unieke talenten, voorkeuren en levenswijze past.

de enorm onderschatte kracht van alledaagse gewoonten

Vorig jaar had ik het – al zeg ik het zelf – lumineuze idee om op mijn blog de boeken te delen die een grote impact hebben op mijn leven. Maar zoals dingen soms gaan kwamen er allerlei andere ideeën boven drijven die eerst besproken wilden worden. Het leesclub-plan raakte daardoor een beetje op de achtergrond. Tot deze week. Het was niet eens omdat het idee opeens oppopte, maar omdat ik herinnerd werd aan één van de belangrijkste boeken die ik ooit gelezen heb.

Handdoek in de ring

Ik ben, zoals ik eerder schreef, al een tijdje bezig om mijn bedrijfsmodel om te gooien. Een project dat veel meer vergt dan ik vooraf had ingeschat, maar waar ik me met veel toewijding in heb gestort. Het betekent dat ik nieuwe vaardigheden moet leren, aan de slag moet met marketing en – O, help – mezelf steeds een stukje zichtbaarder moet maken als “thought leader” op mijn vakgebied.

Ik weet het nodige over het creëren van de juiste mindset. Over het visualiseren van het eindresultaat, zodat ik de reis in gedachten al een keer gemaakt heb. Over het gebruik van affirmaties die me zelfvertrouwen geven. Ik herken ingevingen die me aanzetten tot geïnspireerde actie. Ik breng het allemaal consequent in de praktijk. En toch bereik ik af en toe een punt waarop ik mijn handdoek in de ring wil gooien. Zoveel tijd, zoveel inspanning en nog maar zo weinig zichtbaar resultaat. Dat was mijn frustratie van deze week; totdat het boek van Jeff Olson in mijn herinnering sprong. Ik heb het er meteen weer bijgepakt.

Gewoonten

Een paar jaar geleden las ik The Slight Edge voor het eerst. Het was aanvankelijk niet een boek waar ik heel veel nieuws uit haalde. Hooguit bevestigde het iets wat ik onbewust al zo nu en dan toepaste. Vanaf het moment dat ik het boek gelezen had, werd The Slight Edge echter ongemerkt een integraal onderdeel van mijn leven. Het is voor mij het ontbrekende stukje in alle wijsheid op het gebied van manifesteren en mindsettraining. Het gaat over de onmetelijke én onderschatte kracht van consistente alledaagse gewoonten.

Het boek behandelt, heel in het kort, de simpele dagelijkse keuzes die je kan maken, maar die je net zo makkelijk niet kan maken. Op de korte termijn maakt het geen enkel verschil of je dat koekje eet of even afleiding zoekt als je lekkere trek hebt. Of je de halve Action leegkoopt voor een habbekrats of die paar losse duiten in een spaarpotje doet. Of je de dag eindigt met een paar regels schrijven over waar je dankbaar voor bent of lollige Youtubefilmpjes over poezen kijkt voor het slapengaan. Maar het zijn deze alledaagse, bijna triviale gewoonten die bepalen of je je op termijn fit, gezond en welvarend voelt. Of niet. Het boek is doorspekt met verhalen die helder maken dat de mate waarin je geluk of succes ervaart, afhangt van de alledaagse, bijna banale keuzes die je doorlopend maakt.

Afbuigen

In het boek staat een mooi verhaal over een waterhyacint in een vijver. Het piepkleine, op het oog bijna onzichtbare bloemetje was vastbesloten om naar de overkant van de vijver te komen. Elke nacht wist het zich te verdubbelen. Na een paar weken was het nog steeds niet meer dan een paarse vlek in een grote vijver, bijna alsof iemand kleurig afval in het water had gegooid. De waterhyacint gaf echter niet op. Het bleef zich vermenigvuldigen en vermenigvuldigen. Tot op een dag het hele water bedekt was met een paars tapijt. Het bloemetje had de overkant bereikt. Niemand had het echt zien gebeuren, maar door de consistente dagelijkse gewoonte was het “opeens” gelukt.

Andersom werkt het ook zo. Een enkele keer een gevulde koek bij de koffie is geen probleem. Maar enkele jaren met elke dag een gevulde koek heeft wel degelijk gevolgen voor je gewicht. Hetzelfde geldt voor het niet ondernemen van acties die je helpen een positief resultaat te halen. Sporten. Sparen. Werken aan je persoonlijke ontwikkeling. Aandacht besteden aan je partner of kinderen. Op alle gebieden van je leven heb je elk moment de keuze om consistente, eenvoudige positieve acties te ondernemen. Of niet. Op termijn bepaalt de optelsom van deze acties of je peil naar boven of naar beneden afbuigt.

Ik ben deze week dus voor de zoveelste keer begonnen in The Slight Edge. Het boek steunt me in de gedachte dat alle, op het oog onzichtbare, acties uiteindelijk cumuleren tot een opwaartse lijn. Mijn consistente dagelijkse gewoontes helpen me iedere dag een stapje dichterbij mijn doel te komen. En daarom produceer ik content, ontwikkel ik lesstof, leer ik over marketing en publiceer ik wekelijks een inhoudelijk artikel op LinkedIn. Iedere dag een beetje, gewoon naast mijn “normale” werk. In het vertrouwen dat ik binnen enkele maanden de overkant van de vijver bereik.

hoe geld en ik van elkaar leren te houden

Geld en ik, we hebben een veelbewogen relatie. Als student had ik er chronisch te weinig van. Dat was niet erg, want het hoorde bij mijn identiteit. Af en toe alleen maar boterhammen kunnen eten omdat je door je geld heen was had iets stoers. Toen ik begon te werken was ik trots op mijn geld. Het stond voor zelfstandigheid, voor nergens mijn hand voor hoeven ophouden. Maar het begon ook een middel te worden om mij te faciliteren om nog meer te kunnen werken: gemaksdiensten, oppas, dingen uitbesteden, vaker een maaltijd laten bezorgen omdat ik tot laat had gewerkt. Ongemerkt begon ik geld gevoelsmatig nodig te hebben om te kunnen werken.

shift

Die ratrace was een heel aantal jaren mijn realiteit. Tot het moment dat ons leven op een T-splitsing kwam. Een lang verhaal kort: gesteld voor de keuze namen we niet de afslag “Meer-status-geld-en-hectiek” maar de andere afslag: “Meer-rust-eenvoud-en-minder-uitgeven”. Ik heb hier al vaker verteld over de tamelijk radicale shifts die dat met zich meebracht.

De jaren die volgden hebben we zuinig leven tot kunst verheven. En dat was, zeker in het begin, heel verfrissend. Maar het bracht, zoals ik al eerder schreef, bij mij ook een ingewikkelde relatie met geld teweeg. Schuld, schaamte en een soort impliciet verwijt dat geld de oorsprong is van het kwaad in de wereld: machtsstrijd, corruptie, bedrog, het uitputten van de aarde, slavernij… Overtuigingen die een soort zwaarte met zich mee brachten en die me cynisch en somber maakten. Iets wat ik van nature helemaal niet ben.

gedachten creëren realiteit

Toen ik na veel reflectie en zelfonderzoek in staat was deze diagnose bij mezelf te stellen, besefte ik dat het enige wat ik kan veranderen mijn eigen realiteit is. Met mijn gedachten creëer ik mijn realiteit en hoe ik daar betekenis aan geef. Ik heb de keuze om hier anders naar te kijken, om mijn overtuigingen en blokkades op dit punt los te laten.

Dat besef kwam als een mokerslag. Maar je hele systeem weet, voelt, bevestigt als je op waarheid stuit. Ik voelde tot in het diepst van mijn wezen dat dít was waar ik aan moest werken. Op dat moment wist ik het nog niet, maar eigenlijk is toen Project Overvloed ontsproten.

leraren

Je bewust zijn van je belemmerende overtuigingen is één ding, maar ze aanpakken is van een andere orde. Want: hoe en waar begin je? Ik besloot in 2014 leraren te zoeken die me meer konden bijbrengen over allerlei aspecten van overvloed. En aangezien het niet in mijn aard ligt om dingen half te doen, staat mijn leven de afgelopen drie jaar behoorlijk in het teken van deze mindset shift.

Ik ging in de leer bij Reinoud Eleveld en bij Ilona Botterweg die me Taoïstische technieken leren waarmee ik steeds meer op mijn innerlijke kompas kan varen. Een masterclass bij Gabrielle Bernstein leerde mij vanuit een business-invalshoek hoe ik geld juist kan gebruiken om mooie dingen te creëren. EFT en EMDR bleken hele effectieve technieken om blokkades bij  mezelf weg te nemen. Ik volgde het Roadmap programma van Michael Pilarczyk dat me een stevige maar liefdevolle schop onder de kont gaf. En onlangs sloot ik me aan bij de community van Maartje Koper waarin ik werk aan mijn “money mindset”. Tussendoor las ik talloze boeken die me op verschillende manieren hetzelfde lieten zien: mijn buitenwereld is een reflectie van mijn binnenwereld. Ik heb op elk moment de keuze welke betekenis ik geef aan wat ik zie. Dat gaat veel verder dan mijn geldbewustzijn.

geld en ik

Alles bij elkaar opgeteld heb ik dus flink geld geïnvesteerd in het veranderen van mijn relatie met geld. Geloof me, daar heb ik meer dan eens buikpijn van gehad. Maar toch kan ik zeggen dat het de beste investering is geweest die ik had kunnen doen. Door stapje voor stapje mijn kramp rondom geld los te laten begint het letterlijk en figuurlijk meer te stromen.

Ik leer niet langer oordelen te hebben over geld, net zoals ik geen oordelen heb over zuurstof of water. Geld is een vorm van energie die dingen in beweging kan zetten. Geld stopt niet bij mij, het stroomt als het ware door mij heen en ik heb elk moment de keuze wat ik daarmee wil doen. Ik kan met geld actief helpen de wereld beter te maken; door goede projecten te stimuleren, door diensten af te nemen van andere idealistische ondernemers, door biologische producten te kopen, door microkredieten te verstrekken.

Er is zeker nog werk aan de winkel, maar mijn belangrijkste inzicht is dat ik, door geld te laten stromer rijker ben geworden. Iets wat ik in mijn consuminderperiode niet begrepen of geloofd zou hebben.