reflecteren op een jaar overvloed – ik ben niet helemaal eerlijk geweest

Winterse verstilling, rust, kou, donkerte. Het zijn allemaal factoren die er in deze tijd van het jaar voor zorgen dat we als mens naar binnen keren en reflecteren. Dat doet de natuur én het zit in onze natuur. Ik voel die behoefte dit jaar heel sterk. Het verlangen om me terug te trekken, niets te doen, alleen maar even te zijn. Er is dit jaar veel in beweging gekomen. Niet alle beweging is even duidelijk voor de buitenwereld waar te nemen. Het meeste is een innerlijk proces dat nog volop gaande is.

Wat het afgelopen jaar me heeft duidelijk gemaakt, is dat wat je meemaakt een pure reflectie is van je binnenwereld.

Iets wat me een paar jaar geleden nog behoorlijk esotherisch in de oren klonk, voelt inmiddels als een natuurwet. Er zijn geen uitzonderingen. Voel ik me een slachtoffer, dan worden me dingen aangedaan. Voel ik me stromend en vrij dan kent de overvloed geen grenzen en ontvang ik het ene na het andere geschenk. Letterlijk, figuurlijk of beide. Dat is geen kip-ei situatie. Het start zonder uitzondering met mijn eigen mindset. Alleen heb ik dat nog niet altijd snel genoeg in de gaten.

Mijn doel met Project Overvloed was om alles wat ik in de afgelopen jaren heb geleerd over overvloed methodisch in de praktijk te brengen. Het schrijven zou me helpen om op een objectieve manier vinger aan de pols te houden en te analyseren wat werkt en wat niet.

Terugblikkend zie ik dat ik niet helemaal eerlijk ben geweest. De onzekerheid, worsteling en blokkades op mijn weg blijven in mijn schrijfsels onderbelicht.

Ik verberg me nog te vaak achter succesjes of ‘how to’ lijstjes. Daarmee laat ik vooral de stemmen van mijn hoofd en mijn ego aan het woord. Want ja, ook na een jaar in het teken van het overvloedsdenken zijn die stemmen nog aanwezig. Alleen ben ik me er wat eerder van bewust als ze het hoogste lied zingen. En daarmee mijn gevoel en intuïtie  overstemmen.

Door de toon van mijn stukjes lijkt misschien alles alleen maar voor de wind te gaan. Maar in alle eerlijkheid: ik ben nog steeds minstens net zoveel leerling als leraar en kom regelmatig valkuilen tegen op mijn pad. Valkuilen die ik soms pas door heb als ik er al volledig in lig. Door die valkuilen niet in alle openheid en kwetsbaarheid te delen heb ik het gevoel dat ik een iets te eenzijdig beeld geef. Terwijl mijn intentie is dat je zo geïnspireerd raakt door mijn pad, dat je daar zelf dingen uit wilt adopteren. Daarbij is mijn eerlijke verhaal, óók over de keerzijde van de medaille, het minste wat ik kan meegeven.

Het jaar 2016 was een grondige reorganisatie van mijn binnenwereld. Daarmee heb ik het fundament gelegd waarop ik verder kan bouwen aan het leven zoals ik dat wil leiden.

Stromend en vrij, geïnspireerd en in oprechte verbinding met anderen en met mezelf. Om op die manier zoveel mogelijk mensen hands-on te helpen hun ideale leven te creëren. En ze onderweg uit de valkuilen te gidsen waar ik zelf meermaals in beland en weer uitgeklauterd ben.

Ik roep 2017 uit tot het jaar van de authenticiteit. Mijn focus blijft bij het creëren van overvloed. Dat betekent dat ik hier door ga met oefeningen en technieken delen waarmee ook jij die switch kunt maken. Maar daarnaast beloof ik dat ik meer zal vertellen over mijn eigen blokkades en beren op de weg. En hoe ik daar mee om ga.

Ik ben ongelofelijk dankbaar dat je mijn blog weet te vinden en met me mee leest. Ik wens je langs deze weg alvast een periode van serene reflectie, gevolgd door een inspirerend, energiek en overvloedig 2017!