Het klinkt zo mooi: je hart volgen, je volle potentie benutten, je passie leven. Maar hoe kom je er nu achter wat dat is, die passie? Waar liggen eigenlijk je diepere drijfveren? En hoe weet je zo zeker dat het niet je ego is die de boventoon voert en die het gefluister van je ziel overschreeuwt?
Het is een vraagstuk dat me al een tijd bezig houdt. Als je steeds van de ene baan in de andere rolt en je bevlogenheid telkens na een tijd plaats maakt voor verveling of demotivatie. Als je gegrepen wordt door een nieuwe hobby of activiteit, daar een periode lang al je energie in steekt, tot die passie ongemerkt verdampt en je het opeens helemaal kwijt bent. Heb je dan eigenlijk wel echt je hart gevolgd? Of heb je de signalen over je diepere drijfveren verkeerd geïnterpreteerd?
Sommige mensen weten al op heel jonge leeftijd dat zij dokter, piloot of kunstenaar willen worden. Ze verkondigen dat al sinds de kleuterschool en werken er, zowel qua opleiding als qua energie, gericht naar toe. Als de droom aansluit op het talent dan is succes gegarandeerd. Ik had dat niet en nog steeds weet ik niet precies wat ik wil worden als ik later groot ben. Ik heb me jarenlang telkens op nieuwe passies gestort en steeds heb ik, na de wittebroodsweken van die baan, hobby of activiteit, geconcludeerd dat het toch niets voor mij was. En zo struikelde ik van het ene in het andere nieuwe project. Tot ik besloot mijn patronen eens grondig onder de loep te nemen.
Een tijd geleden las ik een stukje tekst die dit bewustwordingsproces echt in gang zette. Ik weet niet meer precies waar ik het las of hoe de exacte tekst was, maar in essentie kwam het hier op neer:
Wie zou je zijn als je niet hoefde te overleven in de echte wereld? Als je niemands goedkeuring of acceptatie nodig had? Als het niet nodig was om erbij te horen, uit te blinken of jezelf op wat voor manier dan ook aan te passen aan de buiten wereld? Wat zou je in dat geval doen met je leven? Wat zou je creëren?
Al contemplerend begon ik ongecensureerd op te schrijven wat ik als kind graag deed, wat ik allemaal graag nog eens zou willen doen, wie ik zou willen ontmoeten en wat ik zou willen meemaken. Ik heb mijn hoofd uitgeschakeld en intuïtief mijn pen over het papier laten schuiven. Dat gaf verrassend veel inzicht! Want in plaats van intellectuele uitdagingen, wat tot nu toe mijn werk was, lagen de thema’s op de ‘bucket list van mijn onderbewuste’ veel meer op het gebied van creatief bezig zijn, verschil maken voor mensen, inspireren, mijn hart en mijn lijf inzetten in plaats van mijn hoofd. Alleen al het er mee bezig zijn bracht voelbaar een andere energie met zich mee. Het gaf ruimte en inspiratie en er begonnen zich kansen voor te doen die me als vanzelf die kant op begonnen te sturen. Naast mijn consultancy werk kwamen verzoeken om yogales te geven en mensen te coachen. Mijn liefde voor fotografie borrelde weer op, na jarenlang vergeten te zijn. Nog zonder het roer in één keer volledig om te gooien werd het leven er een stuk leuker op en het is nog steeds gaande.
Dat is volgens mij één van de misverstanden over wat te doen als je je roeping eenmaal ontdekt hebt. Er zijn vaak allerlei praktische redenen waarom je niet van de ene op de andere dag volledig het roer om kunt gooien. Dat hoeft ook niet. Zodra je je roeping gewaar wordt, beginnen zich dingen om je heen te ontvouwen, waardoor het langzaam maar gestaag gewoonweg gebeurt. Ongeduldig als ik ben schoot ik voorheen altijd meteen in standje Actie. Zoals: mijn werk bevalt me niet meer, ik ga solliciteren. Klinkt dat bekend? Inmiddels heb ik ervaren dat, zodra je je energie anders richt en je de tijd neemt om de toekomst zich te laten ontvouwen, er iets in werking treedt. En dan komen er dingen op je pad die je zelf niet had kunnen bedenken, maar die eigenlijk nog passender zijn dan wat je zelf besteld zou hebben.
Een concreet voorbeeld is het droomhuis dat wij op het oog hadden. Het stond al maanden te koop en na de eerste bezichtiging stond vast: we zouden een bod uitbrengen. Op het moment dat we dat deden, kregen we van de verkopend makelaar te horen dat het net onder ons neus verkocht was! Een ongelofelijke domper, want we waren al lang op zoek en dit huis voldeed als eerste aan alle voorwaarden die we hadden gesteld. Gevoelsmatig waren we weer helemaal terug bij ‘af’. Een paar maanden gingen voorbij en ik liet het actieve zoeken naar een huis los. Tot op een ochtend een melding kwam van een huis dat net in de verkoop was, voor ongeveer dezelfde prijs, maar tussen oude bomen (een lang gekoesterde wens) en met ruimte voor een eigen praktijk. In één keer werd duidelijk dat dit de betere optie was en dat dit zo had moeten zijn. Terwijl we al midden in het biedingsproces met de eigenaren zaten, kregen we een telefoontje van de vorige verkopende makelaar: de koop van het eerste droomhuis was toch niet rond gekomen, of we alsnog interesse hadden. Dat lijkt een terugkerend fenomeen bij manifestaties: tijdens het proces word je nog een keer getest of dit écht is wat je wil. Om een lang verhaal kort te maken: we wonen nu bijna een jaar in het mooie huis tussen de oude bomen. En dat is maar één uit een lange lijst voorbeelden van de afgelopen twee jaar.
Uit eigen ervaring heb ik op een rij gezet wat ik nodig had/heb om om in contact te komen en te blijven met mijn diepste drijfveren:
Stilte. Mediteer, doe ontspanningsoefeningen, ga in je eentje de natuur in, oefen om stil te worden van binnen. Alleen zo kun je dieper naar binnen keren om te (her)ontdekken wat je in je kern graag wilt doen of creëren.
Voel. Emoties geven belangrijke feedback over of je op de goede weg bent. Durf kwetsbaar te zijn. Alleen als je je gevoelens in de ogen kunt kijken, hoe pijnlijk of verdrietig soms ook, maak je ruimte voor wat je diep van binnen wilt. Emoties zijn er om te verwerken, als je ze weg stopt werken ze juist blokkerend.
Evalueer. Wanneer voelde je je on top of the world, waar krijg je energie van, wanneer gaan je ogen glimmen? En kun je dat gevoel proberen vast te houden?
Neem waar. Voel je energie als je denkt over wat je nu doet of wat je zou willen doen. Worstelen of lijden hebben niets met een zielsbestemming te maken. Moeheid, chagrijn, stress en angst ook niet. Ontspanning, lichtheid, inspiratie en energie wel.
Vertrouwen. Ook als je nog geen concrete ideeën hebt, maar wel kunt indenken hoe je je wilt voelen, zet je iets in gang. Probeer dat gevoel, die energie vast te houden en heb er vertrouwen in dat de concrete stappen zich aan je zullen presenteren.
Geduld. Spring niet in actie maar geef het proces de tijd om zich aan je te ontvouwen. Manipuleer niet, maar wacht met een optimistische nieuwsgierigheid af wat zich voordoet.
Dankbaarheid. Zie en erken het als er dingen gebeuren die in lijn liggen met wat je wilt. Ook al is het heel subtiel. Van dankbaarheid word je bovendien gelukkig.
Het Nu. Voorkom ‘future tripping’. Je wordt niet pas gelukkig als je die perfecte baan, die perfecte partner of dat bedrag op de bank hebt. Blijf met je aandacht in het nu en enjoy the ride!
Dank je wel, Petra voor dit bijzondere en verhelderende artikel! Het helpt mij om met mildheid naar mezelf te kijken, mijn sluimerende verlangens te onderzoeken, te ontdekken en te mogen voelen. Erg waardevol voor mij op dit moment. Dank je wel.
Fijn om te horen, Caroline! En je ziet: het werkt nu al, want het artikel kwam toen je het nodig had! 😉