pronoia

Ik weet niet wanneer ik de term pronoia voor het eerst hoorde, maar ik vind hem geweldig. Stel je toch voor, dat je kunt leven vanuit een diepgaand vertrouwen dat alles in het universum zich samenspant om jou te overladen met zegeningen!

Toen het boek The Secret, ik meen ergens rond 2006, mateloos populair werd in Nederland kon ik er weinig mee. Het idee dat je alles kunt aantrekken (bestellen zelfs!) wat je maar wilt, vond ik moeilijk te accepteren. Vooral omdat ik de consequenties van de keerzijde tamelijk onverteerbaar vond. Want hoe verklaar je vanuit die opvatting hongersnood? Oorlog? Ziekte? Kindermisbruik? Ik ervaar dagelijks om me heen dat je kwaliteit van leven grotendeels afhangt van een glas-half-leeg of glas-half-vol mentaliteit. Maar het concept van The Secret voelde voor mij alsof alle ellende in iemands leven per definitie zijn eigen schuld zou zijn. En daar wilde ik niet aan. Ik heb het boek geleend in de bibliotheek, gedeeltelijk gelezen en het daarna terzijde gelegd.

Fast forward naar een jaar of tien later. Vooral vanuit mijn Tao-studie en fascinatie voor kwantummechanica en metafysica heb ik een aantal inzichten verzameld. Het voert te ver om alles in op te schrijven (en ik wil natuurlijk ook niet al mijn kruit in één keer verschieten) maar om je mee te nemen in mijn gedachtesprongen zet ik een paar van deze inzichten op een rij.

Hoe banaal het ook klinkt, wij – net als alle andere dingen die we waarnemen – zijn niets meer dan een verzameling vibrerende kwantumdeeltjes. Laten we het energie noemen. Onze hersenen vertalen wat we aan energie ervaren (zien, ruiken, horen, voelen, proeven) naar een fysieke waarneming. In dit digitale tijdperk zijn er genoeg dingen die we kunnen waarnemen maar die er fysiek helemaal niet zijn. Denk aan databestanden die bestaan uit louter nullen en enen, maar die wij als muziek tot ons kunnen nemen. Door mp3’s over te zetten op je telefoon heb je het bestand niet veranderd, maar wel de manier waarop je het kunt ervaren. In dit voorbeeld vervult je telefoon een vergelijkbare rol als je hersenen: het zet niet-fysieke informatie om naar fysieke waarneming.

Andersom zijn wij mensen ook één bundeling van bewegende energie. Wij zenden onbewust dag en nacht energie of trillingen uit die gereflecteerd worden door je omgeving. Ik erken volmondig; dit laatste is een concept dat wat lastiger te accepteren is met een kritische, wetenschappelijk ingestelde geest. Maar blijf er nog even bij en onthou dat dit een experiment is dat enig vertrouwen vergt! Een simpel voorbeeld van dit verschijnsel is dat je met je verkeerde been uit bed stapt. Je slaapt door de wekker heen, wordt balend en gestresst wakker en de hele dag staat verder in het teken van alles wat mis gaat. Je gooit een kop koffie over je schone kleding, komt in een enorme file en de vergadering, waar je te laat binnen loopt, verloopt dramatisch. Door te focussen op de negatieve energie waarmee je de dag begon, ontvouwt zich de ene na de andere kleine ramp. In deze theorie komt dat door het reflecteren van je eigen negatieve vibraties. Hoe anders zou de dag verlopen zijn als je, nadat je je had verslapen, bewust had geconcentreerd op positieve gevoelens? Het kan helemaal geen kwaad om het voor jezelf uit te proberen en je zo te laten overtuigen.

Op dit niveau experimenteer ik de laatste tijd met de wet van de aantrekkingskracht. Een belangrijk inzicht voor mij was echter dat de wet van de aantrekkingskracht eigenlijk meer de wet van reflectie is, en dat dit niet om materiële dingen gaat. In deze definitie trek je geen groot huis, dikke auto of winnend Staatslot aan.

Maar wat is dan het belang van het principe als je toch geen materiële bestelling bij het universum kunt plaatsen? Ik geloof dat de kern ligt in het verlangen naar een gevoel dat deze materiële wensen bij je kunnen losmaken. Misschien woon je nu heel klein en staat een groot huis voor jou voor het vervullen van een verlangen naar ruimte of de rust van een plekje voor jezelf. En  misschien staat de glimmende auto voor jou voor een diepe wens om je succesvol te voelen of vrijheid te ervaren. Een winnend Staatslot kan je helpen bij het bereiken van een gevoel gul te zijn. Of het vervult een verlangen naar zekerheid. Kortom, je verlangen naar een bepaald gevoel wordt vaak gerepresenteerd door iets materieels. De kunst is, om bij jezelf diep van binnen na te gaan wat je verlangen is. Hoe wil je je écht voelen?

Ik heb zelf al lang de wens om in de wintermaanden vanuit een warm en zonnig land te werken en niet vanuit een kil kantoor. Met de feestdagen net achter de rug, treurig weer en de lente nog ver weg kan ik me niets beters voorstellen dan in een zomerjurkje, voorzien van een drankje met een parasolletje erin, te kunnen werken. Pel ik dit verlangen af dan kom ik tot de conclusie dat ik me vooral energiek, vrij, fit en bruisend wil voelen. Iets wat bij mij in de wintermaanden eigenlijk nooit voorkomt.

Bij het in de praktijk brengen van de theorie rond aantrekkingskracht – onthoud, ik ben bezig met een experimenteel project! – focus ik vooral op deze gevoelens en wat die in mij los maken. En ja, daar komen zeker materiële beelden bij naar boven. Het is alleen niet de bedoeling om die beelden (tropisch land, zomerjurk, cocktail met parasolletje) te verwarren met mijn allerdiepste wens. Het gaat erom bewust deze gevoelens in mijn lichaam, in mijn energieveld zo je wilt, te laten ‘vibreren’, zodat ik een ander soort energie uitzend dan ik tot nu toe altijd heb gedaan. Wat daar vervolgens uit zal manifesteren in mijn dagelijkse realiteit is het hoofdonderwerp van dit project. Maar aangezien ik, door een paar positief verlopen experimenten op kleine schaal, inmiddels in enige mate profiteer van pronoia geniet ik vooral van het proces. Ik verheug me op wat er nog komen gaat!

Binnenkort meer praktische informatie over het werken met dit principe. Wordt dus vervolgd.