wat is overvloed?

Waarom is het ongemakkelijk om te schrijven of praten over overvloed? Ik merk dat het thema al snel discussie los maakt. Ja, we hebben makkelijk praten in dit deel van de wereld. Er is voldoende eten, we hebben een dak boven ons hoofd en als je niet in staat bent geld te verdienen dan wordt er voor je gezorgd. Hoe verwend, ontevreden en aanmatigend is het als je het zo goed hebt om nog meer overvloed na te streven?

Overvloed wordt vaak geassocieerd met materie. Geld, een mooi huis, een snelle auto, design meubels. En, eerlijk is eerlijk, voor een basisgevoel van comfort zijn ook wat materiële zaken nodig, zoals voedsel, een dak boven ons hoofd en kleding. Maar de concrete invulling van overvloed verschilt van mens tot mens. Iedere opvatting van overvloed is legitiem, of die nu financieel of materieel is, of meer op het gebied van gevoel, spiritualiteit of gezondheid ligt.

In mijn optiek is overvloedsdenken precies het tegenovergestelde van een schaarste mentaliteit. Dit laatste wordt gedreven door een overtuiging dat er in de basis een tekort is aan positieve dingen, waardoor kramp of angst ontstaat. Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in gierigheid, concurrentie, hebzucht, machtsstrijd en een algemene angst dat er niet genoeg voor jou overblijft. Tot op zekere hoogte hebben we daar allemaal weleens last van: snel iets in de uitverkoop aanschaffen omdat het anders op gaat, met je handdoek een plekje aan het zwembad claimen, stiekem voordringen of het laatste koekje pakken. Best menselijk.

De onderliggende kunst van het overvloedsdenken is het trainen van een onwrikbaar vertrouwen dat er genoeg is en altijd genoeg zal zijn van wat je nodig hebt om te floreren.

Overvloed is het verschijnsel dat oprechte en authentieke verlangens die je uitdrukt met je woorden, daden en ideeën, werkelijkheid worden

Inderdaad: dat is nogal een uitspraak. Ook nu ik me een tijdje heb verdiept in deze materie, wat in feite vraagstuk uit de metafysica is, merk ik dat het veel vallen en opstaan, experimenteren en observeren kost. En niet in de laatste plaats vertrouwen. Het veronderstelt dat ik mijn van nature wat sceptische inslag loslaat en alle ruimte geef aan de mogelijkheid dat het universum anders georganiseerd is dan wetenschap kan onderbouwen. Alleen dat al is een nieuwe manier van denken voor me, die enerzijds veel ruimte schept voor nieuwe ideeën en inzichten, maar anderzijds nog erg onwennig voelt. Er is genoeg te vinden in het spirituele circuit over deze materie, maar juist voor de meer rationeel ingestelde zoeker is het alsof je in een vreemd land terecht bent gekomen, waarin je de taal nog niet voldoende beheerst. Dat was voor mij de reden om op een laagdrempelige manier en zo nuchter mogelijk verslag te willen doen van mijn persoonlijke project, waarbij ik eerlijk zal zijn over wat ik tegenkom en (uiteraard!) wat het me oplevert.

In volgende posts zal ik dieper in gaan op het proces rond het vinden van mijn ‘oprechte en authentieke verlangens’ en over de ethiek van overvloed.